Wielkiej klasy gracz - jego poczynania miałem przyjemność śledzić już przed 30 laty, gdy studiowałem w Toruniu.
O jego klasie świadczy nie tylko dżentelmeńska i miła postawa przy stole, ale także zachowana do końca błyskotliwa technika.
W zeszłym roku wpadłem w sidła takiego zagrania.
W stole posiadałem AW9xx do xx w ręku. zagrałem blotkę, na co p. Alojzy w tempie podłożył damę, zabiłem, przeszedłem do ręki i zagrałem do W9xx, blotka od obrońcy. Po długim wahaniu (docieniałem jednak klasę obrońcy) położyłem jednak W, i jako jeden z nielicznym wyrolowałem kontrakt, gdyż dama została dołożona z konfiguracji D10x.
Pogratulowałem oczywiście celnego zagrania.
Napradę czuję głęboki smutek, że nie będę już miał tej przyjemności zasiąść przeciwko p. Fronckowi - a była to zawsze dla mnie duża przyjemność grania przeciwko prawdziwemu mistrzowi minionej epoki.

Cześć jego pamięci

Pozdrawiam
Adam Wujków

Cześć Jego Pamięci !

Froncek - Makowiecki -historia brydża naszego regionu

Roman Wachowiak

Alka poznałem w 1995 roku kiedy pierwszy raz pojawiłem się na turnieju brydżowym. Razem z Adamem Makowieckiem wygrywali każdy turniej, który mogli wygrać. Grali trochę innym systemem - ale jak się potem okazało - bardzo rzadko się mylili a popierali to dodatkowo bardzo dobrą rozgrywką. Najpierw odszedł Adam Makowiecki - zaczął grać z Robertem Kadukowskim, któremu wpoił całkowicie nowy system i uczył go jak należy się go rozumieć i kiedy Robert zaczął już w miarę dobrze się czuć - zaczęli być groźni dla wszystkich - niejednokrotnie wygrywając turnieje. I jedna rzecz najważniejsza - zawsze uśmiechnięty - obojętnie czy wygrywał czy ktoś go ograł...

Niestety wygrywali coraz rzadziej - gdyż Alek grał coraz mniej - powoli ograniczając się do grania tylko w poniedziałek w Toruniu i to w nie każdy - aż w końcu zagrał ostatni turniej...

RIP

Mogę skopiować to co wpisał Radziecki, gdyż mieliśmy niewątpliwą przyjemność grać przeciwko parze Froncek-Makowiecki. Świetni gracze oraz prawdziwi brydżowi dżentelmeni, których już prawie niema.
Cześć ich pamięci, to wielka strata.
RIP

Przeciwko Alkowi grałem wiele razy. Wystarczyło, że siadał do stolika po lewej lub po prawej… Od razu się to czuło. Wielki Mistrz. Najlepszy w Polsce w konkurencji par w 1968 z Adamem Makowieckim. Później, w 1974, trzeci w Polsce, również w parach, tym razem z Jurkiem Masłoniem. A przecież nie każdy w naszym okręgu może się pochwalić, że był Mistrzem Polski… Jego zalet brydżowych nie ma co wymieniać, wszyscy je znali… Grał błyskotliwie i z polotem. Wielka kultura licytacyjna. Jako człowiek szalenie skromny i bezpretensjonalny. Dżentelmen w każdym calu. Będzie nam brakowało tego słabego 1BA, przygotowawczego 1karo i 1trefl- 16+, systemu w którym pobrzmiewały nazwiska dawnych sław światowego brydża, największych graczy jakich kiedykolwiek nosiła Ziemia: Belladonny, Garozzo, Forqueta, Avarellego… Systemu, któremu do końca wierny pozostał Alek.

Cześć Jego Pamięci.

Robert Kamiński