Mamy w okręgu nowych sędziów państwowych, poza tym aktywnie udziela się sędzia z zaprzyjaźnionego okręgu.
Dwie podobne sytuacje licytacyjne odzywki niewystarczającej:

1.
N___E___S___W
2C__X__pas__1D*
* - E zwraca W uwagę, a ten zmienia odzywkę i kładzie 2D

Jaką decyzję podejmuje arbiter w sytuacji powyższej, a jaką w sytuacji, gdy N zwraca uwagę W na odzywkę niewystarczającą??

2.
N___E___S___W
1C_pas__2D__pas
2D**
** - N kładzie 2D, ale partner zwraca mu uwagę, i N zmienia na 3D. N argumentuje, że mu się "źle wyciągnęło". Czy sędzia ma coś do zrobienia w tej sytuacji??

Pozdr
A

1. W obu przypadkach wzywamy sędziego i w obu przypadkach decyzja będzie ta sama (niezależnie od wołającego). W celu wydania orzeczenia musimy ustalić skąd 1D wzięło się na stole. Widzę 2 możliwe wersje (nic nie stoi na drodze, żeby zawodnik przedstawił mi trzecią):
   
   1. myślał, że to było 1C
   2. źle wyciągnął z bidding boxa
   
   Ad b) jest to zapowiedź niezamierzona i może sobie zastąpić czym dusza zpragnie, ALE musi przekonać sędziego, że to rzeczywiście było niezamierozne (tj, w chwili wyciągania zapowiedzi nie chciał jej wyciągnąć).
   
   B) jest niestety znacznie bardziej skomplikowane:
   • N może zaakceptować 1D i licytacja toczy się bez żadnych konsekwencji
   • jeśli N niezaakceptuje, to jako że W JUŻ ZASTĄPIŁ to musi zastąpić na 2D i teraz trzeba ustalić co znaczyło 1D i jak to się ma do 2D, a opcje są nastepujące:
     • jeśli obie są naturalne, to nie ma dalszych konsekwencji
     • jeśli 2D ma to samo lub bardziej ścisłe znaczenie, to nie ma dalszych konswekencji
     • jeśli żadne z powyższych się nie zgadza, to E pasuje do końca licytacji
2. Tak, ma. Sędzia musi sprawdzić, czy facet rzeczywiście źle wyciągnął. Jeśli istnieje prawdopodobieństwo, że tak nie było (np. ma rękę z którą po 1D mówi się 2D, albo po 1H mówi się 2D), to uznajemy że mamy odzywkę niewystarczającą. Jeśli zaś nas przekona, to mamy zapowiedź niezamierzoną i można ją bez żadnych konsekwencji wymienić,

Tak na szybko, bo się spieszę. Ogółem przepis 27.
Aha, mogą być ograniczenia wistowe w bardzo specyficznych przypadkach znaczeń odzywek 1d i 2d.

=================
Żeby uniknąć sytuacji, że ktoś wejdzie i źle zrozumie jeszcze raz pozwolę sobie podkreślić, że podane przeze mnie warianty w punkcie B zawężają się do sytuacji, gdy zawodnik sam poprawił odzywkę przed przybyciem sędziego, więc nie ma pełnego wachlarza możliwości z przepisu 27.

Dzięki Marcin,

reasumując, jak się gościowi w 2-gim przypadku źle wyciągnęło, poprawia na 3D i nie ma konsekwencji.

Wracając z kolei do problemu 1, wiadomo, że 1D jest negatem a 2D naturalne. Rozważmy sytuację, gdy N nie zaakceputaje 1D, skoro W zmieni na 2D to będzie musiał to grać, jeżeli opsom to będzie pasowało.
Czy istnieje jakaś możliwość, żeby jednak dać szansę E na dalszą licytację??

A

Na start dopowiem tylko, że jeśli 1D negat a 2D naturalne i N zaakceptuje 1D, a W nie wskaże kar do końca licytacji i jeśli EW zostaną obrońcami, to na E zostaną nałożone ograniczenia wistowe tj. przy pierwszej sposobności wyjścia (np. pierwszy wist, albo w środku rozgrywki - zależnie od tego kto rozgyrwa) można mu nakazać bądź zakazać wyjścia w karo (zakaz utrzymuje się tak długo jak człowiek będzie przy piłce),

Czy istnieje możliwość, żeby E dać szansę? Bardzo nikła, ale rzeczywiście jest. Opiera się ona na przepisie 81C5 - sędzia ma prawo uchylić sprostowanie nieprawidłowości, wedle własnego uznania, gdy występuje o to strona niewykraczjąca. Osobićie zezwoliłbym na uchylenie niemal wyłącznie w sytuacji, w której na EW zasiada para, która dopiero zaczyna przygodę z brydżem sportowym (jacyś kółkowicze). Naturalnie inni sędziowie mogą mieć inne kryteria np. zawsze uchylają jeśli strona niewykraczająca o to prosi, niemniej ja wysoce cenię wartość edukacyjną wprowadzenia werdyktu w życie. Oducza to ludzi samowolnych zmian zapowiedzi i dalszego komplikowania sprawy zamiast wezwać sędziego wcześniej.

Swoją drogą przypadek 1. wydaje mi się, wbrew pozorom, bardziej złożony niż to jest przyzwoite, w zasadzie z zpewnością nadaje się na ćwiczenie na kursokonferencji i wcale nie byłoby to z grupy najłatwiejszych (oszałamiająco trudny też nie jest).

Zgaduję, że w drugim problemie sędzia nic od życia nie chciał, zaś w pierwszym pozwolił na dalszą licytację E, gdyż źle się wczytał w przepis 27 (albo ja się źle wczytałem ^^ ), co wcale nie jest takie trudne (w przypadku wielu sędziów byłbym wręcz zaskoczony gdyby cały werdykt wydali poprawny). Ogółem jeśli okres reklamacyjny nie zdążyłby upłynąć, to obie strony mogą domagać się wyniku rozjemczego (zwykle 60/60 ale wcale tak być nie musi).